Categorie: Kernenergie

De regering maakt in de week van 3 oktober 2017 bekend jodiumpillen per post te zullen verzenden aan 1,2 miljoen huishoudens. Vanaf 9 oktober 2017 krijgen de mensen de pillen thuis, stelde minister Schippers van Volksgezondheid op 1 september jl.: ”Zo heeft de juiste doelgroep de jodiumtabletten altijd en direct bij de hand. Zo is Nederland nog beter voorbereid op een mogelijk kernongeval.” (bron) Het is de bedoeling dat mensen die innemen voordat bij een kernongeval een radioactieve wolk overtrekt. Die pillen helpen niet tegen de rest van de radioactieve cocktail die vrijkomt. Dat de regering pillen uitdeelt, laat zien dat we terdege rekening moeten houden met een ernstig kernongeval. Daar komt bij dat verzekeringsmaatschappijen weigeren de schade te dekken die mensen kunnen oplopen door een ongeluk met een kerncentrale. Blijkbaar vinden deze maatschappijen kernenergie een te groot risico en te onveilig. Lees “Jodiumpillen als hulp in nood bij kernongevallen” verder

De Belgische kerncentrale Tihange-2 is omstreden omdat er scheurtjes in het reactorvat zijn vastgesteld. Deze centrale kwam op 1 februari 1983 in bedrijf en is nu 34 jaar oud. Op 25 juni is er een mensenketting die pleit voor onmiddellijke sluiting van deze centrale, inclusief Tihange 1 (in bedrijf vanaf 1 oktober 1975) en Tihange 3 (in bedrijf vanaf 1 oktober 1985). Daarbij is de onveiligheid een belangrijk argument. Maar wat is (on)veiligheid? Al vele jaren studeer ik op kernenergie en in die tijd zag ik verschillende definities van veiligheid voorbijkomen. Dat speelt ook hier. In de visie van de Belgische overheid is het bedrijf van de kerncentrales Tihange veilig. Maar wat is veilig? Daarover een paar opmerkingen. Lees “Tihange en de rekbare veiligheid van kernenergie” verder

Met enige regelmaat komt er een pleidooi om over te stappen op kerncentrales die draaien op thorium in plaats van uranium. Steeds vaker sluiten tegenstanders van windenergie zich hierbij aan en noemen thoriumcentrales ook dé oplossing voor aardbevingen door de gaswinning. Ze beweren dat deze vorm van kernenergie goedkope elektriciteit levert, al op korte termijn beschikbaar komt, dat thorium overvloedig aanwezig is, weinig kernafval veroorzaakt, CO2-vrij is en niet geschikt voor de aanmaak van kernwapens. We zullen hier laten zien dat deze beweringen niet juist zijn of stoelen op verwachtingen. Overigens, als de beweringen over thoriumreactoren wel zouden kloppen, waarom zijn die reactoren dan niet allang massaal gebouwd? Lees “Kernenergie op thorium in plaats van aardgas en windenergie?” verder

Minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu zou in 2016 een klankbordgroep instellen om mogelijke opslagplaatsen voor kernafval te zoeken. Dat had ze in juni 2016 beloofd aan de Europese Commissie. Op 12 december 2016 bleek dat de minister haar belofte niet waar kan maken. De klankbordgroep komt wel, maar in 2017. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen zal vervolgens weer op gang komen. Volgens regeringscommissies zouden zeven zoutkoepels in aanmerking komen voor opberging van radioactief afval: Ternaard in Friesland, Pieterburen en Onstwedde in Groningen, Schoonloo in Drenthe en de minder zekere zoutkoepels Gasselte-Drouwen, Hooghalen en Anloo in Drenthe. Daarnaast zouden volgens TNO kleilagen in het zuidwesten van Friesland geschikt zijn. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen zal daardoor weer op gang komen. Hoewel er geen oplossing is voor het kernafval wordt er wel weer nagedacht over nieuwe kerncentrales. Een voorbeeld. Op 9 december 2016 stelde dat minister Kamp van Economische Zaken de bouw van een nieuwe kerncentrale niet uit te sluiten.
Dat zijn goede redenen om 20 argumenten over kernenergie te bespreken. Lees “Kernafval en kernenergie in 20 argumenten” verder

De zoutkoepel in het Drentse Gasselte is ongeschikt voor de berging van radioactief afval. Dat is een belangrijke conclusie die Herman Damveld trekt in zijn vandaag verschenen boek “Kernafval in zout, Plannen 40 jaar oud”. In dit boek – een uitgave van de stichting Laka – geeft Damveld een overzicht van alle kwesties die zich hebben afgespeeld rond de opslag van kernafval. Volgens recente en nog niet gepubliceerde gegevens van TNO is de zoutkoepel Gasselte relatief klein, smal en spits. Ook heeft deze zoutkoepel een beperkte omvang en is het onbekend hoe diep de koepel ligt; het kan 400, maar ook 800 meter zijn.

“Daaruit concludeer ik dat de zoutkoepel Gasselte niet geschikt is voor de aanleg van een opslagmijn voor kernafval. Deze zoutkoepel, die 40 jaar boven aan de lijst van de regering heeft gestaan en daardoor het centrum van acties en demonstraties was, valt af.”

Lees “Zoutkoepel Gasselte ongeschikt voor opslag kernafval” verder

Op 11 juni a.s. verschijnt het boek “Kernafval in zout, plannen 40 jaar oud” van Herman Damveld. Het boek beschrijft het Nederlandse kernafvalbeleid in de afgelopen 40 jaar en de doorlopende discussie over kernenergie en de eindberging van kernafval in zoutkoepels en klei. Damveld is al decennia betrokken in dit thema en vat de geschiedenis en de huidige situatie begrijpelijk samen. “Kernafval in zout, plannen 40 jaar oud” is een uitgave van stichting Laka te Amsterdam met medewerking van de stichting co2ntramine te Groningen. Bestellen van het boek is nu mogelijk. Lees “Aankondiging boek “Kernafval in zout, plannen 40 jaar oud”” verder