Ruim 250 mensen fleurden gisteravond het verlaten en besneeuwde Eemshavengebied op met een fakkeloptocht naar de kolencentrale in aanbouw van Essent/RWE. Hoog tussen de torens hingen twee Greenpeace-activisten in een tentje. Van nabij werden ze bijgestaan door elf onbevreesde hoogtewerkers met hart voor het klimaat.
Beneden werd een grafmonument ter nagedachtenis aan het wad opgericht. Wat voor mijn gevoel maar een deel van het verhaal is. Natuurlijk is het wad in gevaar, maar het veel grotere klimaat ook. En wat te denken van de mensen in de directe omgeving van de centrale? Een CO2-gigant als die van Essent/RWE is niet meer van deze tijd.
Het contact tussen de mensen in de toren en de fakkeldragers op de grond verliep via een verbinding van Greenpeace. Vastberaden klonken ze om het zolang mogelijk vol te houden. Tot vrijdag, dacht ik, want dan zou de proviand op zijn. Maar vannacht in mijn warme bed hoorde ik het onweer in de verte en de windstoten rond mijn warme huis. En de gedachten aan de activisten in de lucht hielden me zeker een half uurtje wakker, geholpen overigens door een opkomende migraine.
Vanochtend hoorde ik op de radio dat Greenpeace vannacht had besloten de actie te staken. Hopelijk nemen vele anderen de fakkel over. Vanochtend vond ik er een gedichtje over. Van Garmt Stuiveling (1907-1985). Hij was hoogleraar taalbeheersing in Amsterdam, dichter, literator en socialist. Hij schreef het gedicht in de jaren vijftig voor de propaganda van de PvdA. Niet meer van deze tijd, maar wel grappig.
Ontsteek mijn fakkel
uw wil tot de strijd
en draagt ons laaiend
geloof door de tijd!
Weest bereid!
Erik de Graaf
PS: de foto’s van Leo de Vree ontving ik van de Vereniging Zuivere Energie
Dit artikel werd geschreven door Erik de Graaf, historicus en leraar Duits, woonachtig in Warffum, en verscheen gisteren op zijn blog Graafwerk.
