De zoutkoepel in het Drentse Gasselte is ongeschikt voor de berging van radioactief afval. Dat is een belangrijke conclusie die Herman Damveld trekt in zijn vandaag verschenen boek “Kernafval in zout, Plannen 40 jaar oud”. In dit boek – een uitgave van de stichting Laka – geeft Damveld een overzicht van alle kwesties die zich hebben afgespeeld rond de opslag van kernafval. Volgens recente en nog niet gepubliceerde gegevens van TNO is de zoutkoepel Gasselte relatief klein, smal en spits. Ook heeft deze zoutkoepel een beperkte omvang en is het onbekend hoe diep de koepel ligt; het kan 400, maar ook 800 meter zijn.
“Daaruit concludeer ik dat de zoutkoepel Gasselte niet geschikt is voor de aanleg van een opslagmijn voor kernafval. Deze zoutkoepel, die 40 jaar boven aan de lijst van de regering heeft gestaan en daardoor het centrum van acties en demonstraties was, valt af.”
Een tweede belangrijke conclusie uit het speurwerk van Damveld is dat er veel te weinig geld opzij is gelegd voor de berging van radioactief afval. Er is slechts 68 miljoen euro beschikbaar, terwijl volgens de regering een opslagmijn zo’n 2 miljard euro kost. Blijkbaar is in de afgelopen 46 jaar door de exploitanten van de kerncentrales Dodewaard en Borssele niet veel geld gereserveerd voor de eindberging. Hierdoor heeft kernenergie jarenlang een verborgen subsidie gekregen.
Damveld wijst ook op een herhaling van zetten. De regering stelt nog dit jaar een zogeheten klankbordgroep in die een advies moet uitbrengen over de mogelijke opslagplaatsen voor kernafval. Het gaat dan om “potentieel geschikte zoekgebieden voor berging van radioactief afval die gereserveerd kunnen worden.” Dezelfde discussie is in de jaren 70 en 80 al gevoerd. Ook om die reden verschijnt dit boek op een juist moment.
Opbergplaatsen in zout of klei
Volgens regeringscommissies zouden zeven zoutkoe pels in aanmerking kunnen komen voor opberging van radioactief afval: Ternaard in Friesland, Pieterburen en Onstwed de in de provincie Groningen, Schoonloo en Gassel te-Drouwen in Drenthe en de minder zekere zoutkoepels Hooghalen en Anloo in Drenthe. Daarnaast zouden kleilagen in de zuidelijke helft van Friesland het meest geschikt zijn: het gaat om gebieden rond Terwispel, Steggerda, Sneek en Bantega.
Kernafval in zout, Plannen 40 jaar oud
Het boek “Kernafval in zout, Plannen 40 jaar oud” is te bestellen door € 7,50 over te maken op IBAN NL54 TRIO 0390 9021 79 ten name van de stichting Laka, Amsterdam.
Inhoudsopgave
Inleiding
1 Bijna twee miljard euro tekort voor opslag radioactief afval
2 Wetenswaardigheden over radioactief afval
Relatie radioactief afval met plannen kerncentrales. Wat is radioactief afval? Hoe lang is kernafval gevaarlijk? Nederland: 1000 kubieke meter radioactief afval per jaar. Deel radioactief afval blijft in buitenland. Explosief zout. Veiligheid opslag niet te bewijzen. Vesting bovengronds. Kleine hoeveelheid, langdurig gevaar. Verkorting gevaarperiode kernafval illusie. Nergens eindberging hoogradioactief afval. Waarschuwen voor gevaar radioactief afval. Diepe boorgaten. Denemarken als goed voorbeeld.
3 Oceaandumpingen 1960 tot 1982
4 Hoe de bovengrondse opslag in Zeeland kwam
5 Zoutkoepels Noord-Nederland als ondergronds berglandschap
6 Friese klei voor kernafval
7 Kernafval in buitenlands zout: lekkende vaten en ontsnapt plutonium.
8 Veertig jaar kernafval en zoutkoepels in vogelvlucht
Meer lezen?
Een aantal achtergrondartikelen over specifieke aspecten van het kernafvalbeleid is te lezen op www.radioactiefafval.nl
A1 Van oceaandumping naar opslag op land in Zeeland
A2 Terug in de tijd tot 1976
A3 1976: aankondiging proefboringen leidt tot felle acties
A4 1977-1980: breed verzet met sterke argumenten
A5 Voorwaarden vooraf: jaren zeventig
A6 1981-1984: Brede Maatschappelijke Discussie
A7 Jaren tachtig: de OPLA-Commissie
A8 Voorwaarden vooraf: jaren tachtig
A9 Centraal onderwerp jaren negentig: terughaalbaarheid
A10 1996-2000: CORA onderzoekt
A11 Het CORA-rapport en commentaar daarop
A12 Regering schuift besluiten berging kernafval door naar 2025