De regering heeft een Nationaal Programma kernafval gepubliceerd. Daar kunnen we een reactie op geven, de zogeheten zienswijze. Een voorbeeld staat hieronder. Het is mogelijk een eigen reactie te maken en daarbij zou u gebruik kunnen maken van het uitgebreide document “Basiskennis kernafval en kernenergie in 20 argumenten” dat u hier kunt lezen (PDF).
Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming
Betreft: zienswijze Ontwerp Nationaal Programma
radioactief afval
Postbus 16001
2500 BA Den Haag.
Postbus.inspraakNP@anvs.nl
Graag maak ik gebruik van de mogelijkheid om tot 10 november 2015 te reageren op het Ontwerp Nationaal Programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen.
Naar mijn mening blijkt uit dit programma dat de regering geen veilige opslag van radioactief afval kan garanderen en daarom moet stoppen met de productie ervan. Een korte toelichting.
1. Het Nationaal Programma dat de regering op 30 september heeft gepresenteerd kunnen we nauwelijks een programma noemen. Het gaat namelijk om het doorschuiven van de last van het kernafval naar de toekomst in de hoop dat er dan een oplossing gevonden zal zijn. Dit is strijdig met het eigen uitgangspunt van de regering: “Geen onredelijke lasten op de schouders van latere generaties.”
2. Daarom moet de eerste stap het sluiten van de kerncentrale Borssele zijn. Van de regering mag de kerncentrale nog tot 2033 radioactief afval produceren. De minister verklaart een discussie over kernenergie buiten de orde. Dat is onterecht, want Borssele is de belangrijkste bron van radioactief afval.
3. Er is niet genoeg geld opzij gelegd om zelfs maar een gebrekkige opslag van radioactief afval te kunnen betalen uit het zogeheten Waarborgfonds Eindberging. In dit fonds zit 68 miljoen euro terwijl 2 miljard euro nodig is voor een riskante opslag. De regering stelt: “De veroorzakers van radioactief afval dragen de kosten van het beheer ervan.” We vinden daarom dat de exploitant van de kerncentrale Borssele dit tekort zal moeten betalen. De minister wil dat niet en daarmee is opslag van radioactief afval naast een veiligheidsrisico ook een financieel risico geworden.
4. Belangrijke ethische vragen worden niet gesteld. Een voorbeeld. Waarom is niet eerst onderzocht of er een oplossing voor het radioactieve afval zou bestaan, voordat begonnen is met kernenergie? Nu kunnen we dat tij niet meer keren, maar wel zorgen dat het risico niet nóg groter wordt.
5. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen die over 50 of 100 of 100.000 jaar leven, niet te maken krijgen met de gevaren van zogenaamde definitieve berging van radioactief afval in bijvoorbeeld de diepe ondergrond? Daarover komt nauwelijks iets voor in het programma.
6. Er worden rekenmodellen gebruikt om de veiligheid op lange termijn te voorspellen. Maar die modellen zijn onbetrouwbaar. De veiligheid is daarmee onbewezen. Ook hieraan besteedt de minister geen aandacht.
7. De eindberging moet volgens de regering in zoutkoepels of kleilagen. De regering zwijgt over de locaties, terwijl die wel zijn voorgesteld. Het gaat om zeven zoutkoe¬pels: Ternaard in Friesland, Pieterburen en Onstwed¬de in de provincie Groningen, Schoonlo en Gassel¬te-Drouwen in Drenthe, gevolgd door de minder zekere zoutkoepels Hooghalen en Anloo in Drenthe. En om kleilagen in het zuiden van Friesland rond Terwispel, Steggerda, Sneek en Bantega. Door deze locaties niet te noemen bedrijft de regering struisvogelpolitiek.
8. De minister wil de komende 100 jaar niets besluiten en daarom is publieksparticipatie niet nodig, want de bevolking vindt het geen urgent probleem. Dat is vermijdingsgedrag. We beschouwen het Nationaal Programma dan ook als verwarrend en onrealistisch.
9. Wij dagen de minister uit om nu met een plan te komen voor de definitieve opslag van het afval. Wijs de locatie maar aan en kies voor een techniek. Het is absurd om van onze kindskinderen te verlangen dat zij het zullen oplossen.
NAAM:
ADRES:
PLAATS:
DATUM:
Credits afbeelding: Nicolas Raymond (CC) CC BY 2.0
