De Europese Commissie wil dat de lidstaten op zoek gaan naar definitieve opslagplaatsen voor kernafval. Om daaraan tegemoet te komen heeft de regering het Rathenau Instituut (RI) de opdracht gegeven een discussie te organiseren. Het RI heeft dat op 11 juli jl. op zijn website aangekondigd met een tekst die vele vragen oproept. Daarmee krijgt de discussie over de definitieve berging van kernafval in met name de Noordelijke zoutkoepels een valse start.
Europese Commissie wil concreet plan, regering ontwijkt
Al vanaf 2015 eist de Europese Commissie (EC) dat er een concreet plan voor de eindberging moet komen. De Nederlandse regering wilde daar niet aan en bedacht allerlei manieren om geen concreet plan te hoeven maken. Een van de manieren was dat er nagedacht zou moeten worden over een zogeheten klankbordgroep. Daar heeft de regering een advies over laten maken dat in 2018 verschenen is. Vervolgens besloot staatssecretaris Van Veldhoven van Infrastructuur en Waterstaat op 11 juli 2019 dat het RI tot 1 juli 2024 werkzaamheden rond de eindberging van radioactief afval zal organiseren.[i] Op 11 juli jl. gaf het RI een toelichting op de website.[ii] Die toelichting en de informatie vond ik onduidelijk. Daarom heb ik Dhoya Snijders, die voor het RI dit project gaat doen, drie vragen gesteld, die ik hieronder zal vermelden.
1 Citaat: “Een deel van het afval blijft meer dan 10.000 jaar gevaarlijk.”
Op grond van welke bron of bronnen noemt u het aantal van 10.000 jaar? En hoe komen de door u gebruikte bronnen aan 10.000 jaar? Het regeringsbeleid in Duitsland en Zwitserland gaat uit van een gevaarperiode van 1 miljoen jaar. Kunt u met argumenten onderbouwen waarom dit uitgangspunt van 1 miljoen jaar niet juist is?
2 Citaat: “Van radioactieve injectienaalden tot kernafval”
Waarom noemt u injectienaalden in de kop van deze alinea? Suggereert u daarmee dat injectienaalden ook in de eindberging zouden moeten? Zo ja, kunt u daar de argumenten voor aandragen? Zo nee, welke boodschap wilt u uitzenden door de injectienaalden wel in de kop van deze alinea te noemen?
3 Over middel- en laagradioactief afval.
Waarom noemt u hierbij het middel- en laagradioactieve afval van de kerncentrale Borssele niet? Kunt u aangeven en onderbouwen welke deel van het middel- en laagradioactieve afval afkomstig is van kernenergie en welk deel van andere toepassingen, zowel in volume als in radioactiviteit en dat onderverdeeld in de situatie nu en in het jaar 2080 (rekening houdend met het verval van radioactiviteit)?
Het antwoord
Hierop antwoordde de heer Snijders op 18 juli om 16.26 uur: “De vragen die u stelt verwijzen naar kwesties die voor de dialoog over de definitieve opslag en beheer van radioactief afval belangrijk zijn, zoals wat de bronnen van laag- middel- en hoogradioactief afval zijn, hoe lang stoffen gevaarlijk blijven voor mens en milieu, en hoe daar in verschillende landen mee omgegaan wordt. Als u hier informatie over heeft dan ontvangen we die graag.”
Valse start, want geen antwoord
Ik vond dit antwoord opmerkelijk. Het RI doet uitspraken en
op mijn vragen waar die op gebaseerd zijn komt het antwoord, dat die vragen
verwijzen naar kwesties die voor een dialoog belangrijk zijn. Zo wordt een antwoord
op mijn vragen ontweken. Een dialoog vereist echter dat zo goed mogelijk
antwoord op vragen gegeven wordt. Het RI zegt een dialoog te willen maar
ontwijkt die zelf. Daarmee krijgt het plan van het RI een valse start.
[i] https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/detail?id=2019Z14972&did=2019D30740.
[ii] https://www.rathenau.nl/nl/kennisgedreven-democratie/definitieve-veilige-opslag-van-radioactief-afval-vereist-maatschappelijke, 11 juli 2019.
